دانه های روغنی

دانه های روغنی به منظور استخراج روغن از دانه آنها پرورش می یابند ولی تفاله آنها پس از روغن کشی به عنوان منبع با ارزش پروتئین مورد استفاده قرار می گیرد، به طوری که روغن و کنجاله به یک اندازه اهمیت دارند. روغن و کنجاله نیاز به تجزیه های ویژه ای دارند که دقت در خلوص دانه در آن از اهمیت بالایی برخوردار است، ناخالصی بسیار کمی با سایر مواد ژنتیکی ممکن است کیفیت روغن بدست آمده را پایین آورد. کلزا و سویا از اصلی ترین دانه های روغنی در جهان محسوب می شوند؛ کلزا سومین منبع بزرگ روغن گیاهی و دومین منبع غذایی پروتئینی در جهان است. کلزا گیاهی از خانواده شب بوست که دانه آن دارای ۲۵ تا ۵۵ درصد روغن، ۱۸ تا ۲۴ درصد پروتئین و ۱۲ تا ۲۰ درصد پوست است. کنجاله سویا پس از عملیات روغن کشی به عنوان منبع با ارزش پروتئینی در خوراک دام بکار می رود. سویا نیز از خانواده بقولات است؛ نیام و دانه آن غذای میلیون ها نفر را تامین می کند و در تولید مواد شیمیایی کاربرد دارد. میزان پروتئین دانه سویا بسیار بیشتر از سایر دانه های روغنی است. دانه سویا حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای اسید فایتیک، مواد معدنی و ویتامین های گروه ب است.